In de brief van 31 oktober heeft Gaston het over het al dan niet ontvangen van pakjes. Hij vermeldt dat ze nu geen brood meer kunnen kopen met geld, ze krijgen alleen nog brood in ruil voor tabak. 2 kg brood wordt geruild voor 35 sigaretten. Hij klaagt dat zijn vriend George zo weinig tabak krijgt. Hij vertelt dat ook de Duitsers gerantsoeneerd zijn voor tabak (ze krijgen 3 sigaretten per dag). Hij heeft het over de luizenplaag in zijn barak. Ze gebruikten nu eens grote middelen voor de luizenverdelging. Ze stookten een vuur en hielden er hun bed boven. In het kamp is ‘wildplassen’ streng verboden. Een kamergenoot die hierop betrapt werd, kreeg heel wat slaag. Hij vermeldt dat er al een ganse week geen alarm geweest is. Volgens Gaston is het alsof de oorlog al gedaan is. Ze horen geen nieuws, ze krijgen alleen maar oude kranten. Verder vertelt hij dat Stef Denoo uit de Kraaiveldstraat, al 200 kg tabak gestolen is. Stelen wordt een plaag. Zelf gaan ze kolen stelen, het kolenkot al helemaal geplunderd. Als de kolen opgestookt zijn, dan branden ze hout. Gaston moet morgen op Allerheiligen 12 uur werken. Hij zegt: ‘hier is de leuze immer werken, voor de overwinning’. Gaston is nu bijna 7 maand in Duitsland en vindt dat de tijd vlug voorbij gaat.