afb 1: huwelijksfoto

afb 2: villa

Odiel Defraeye (veelal geschreven: Odile Defraye) (Rumbeke, 14 juli 1888 – Bierges, 20 augustus 1965) was een Belgisch wielrenner.

Hij was de zoon van Camiel Defraeye (1860-1931) een arbeider in de steenovens en Sidonie Sioen. Al jong nam Defraeye deel aan wielerwedstrijden. Zijn eerste aansprekende succes boekte hij in 1908, toen hij de Ronde van Vlaanderen voor amateurs won. In 1911 werd Defraeye Belgisch kampioen op de weg en in het voorjaar van 1912 won hij de Ronde van België. Als eerste Belg en tweede niet-Fransman won hij in dat jaar de Ronde van Frankrijk. Hij zegevierde ook in drie ritten. Zijn overwinning zorgde voor een nooit geziene volkseuforie in België.

Na de Eerste Wereldoorlog won Defraeye nog één etappe in de Ronde van België, en in 1924 stopte hij met wielrennen. Met het geld dat hij als wielrenner verdiende, kocht hij in Rumbeke een herberg waar later een velodroom werd bijgericht. Hij verhuisde op het einde van de jaren 1920 uit Rumbeke en raakte later wat op de dool. Hij overleed in alle anonimiteit in Bierges.