Deze getuigenissen en beelden werden verzameld in het kader van het mondeling geschiedenisproject rond generatiebedrijven.

Foto 1: persartikel “Stielmannen, een stiel met liefde” uit 1992 met wat extra info

Foto 2: persartikel “Slagerij Vermeersch vernieuwd” uit 1997

Foto 3: persartikel  “derde generatie treedt aan” uit 1997 met wat extra info (derde generatie is in feite vierde !!)

De specialiteit van slagerij Vermeersch is eigenlijk zoutloze charcuterie, die ze ontwikkeld hadden voor het Heilig Hart ziekenhuis. Daar hebben ze meer dan 86 jaar aan geleverd. Jammer genoeg is die samenwerking onlangs gestopt, dit omwille van de steeds toenemende prijzenslag tegen de groteren.

In de vorige generaties werd het vleeswerk, het snijden van het vlees nog gedaan door de beenhouwerij zelf. Vandaag wordt dit steeds meer uitbesteed aan andere zelfstandige beenhouwers, aangezien ze hier vaak geen tijd meer voor hebben. Er komt ook veel meer papierwerk bij kijken dan vroeger. 

Sedert de dioxinecrisis in 1999 is er ook veel veranderd op het vlak van voedselveiligheid. Er vinden jaarlijkse strenge inspecties plaats. Daarnaast moet er steeds worden gemeld van welk dier het vlees komt. Gelukkig merkt Slagerij Vermeersch heden ten dage wel een stijging in de verkoop van vers vlees. Volgens hen komt dit door de kookprogramma’s. Waardoor het maken van bereide gerechten door de slagerij iets naar de achtergrond verschuift.